Ontwikkelingswerk Roemenië 2005

Ontwikkelingsprojecten Roemenië 2005

Op 23 maart is de Urgenta crew vertrokken naar Roemenië om een deel van het geplande ontwikkelingswerk van 2005 uit te voeren. De crew bestaat uit 5 vrijwilligers: Jan Scheerder, Jo en Frans de Jong, Arnold van Rijn en Jan van Rossum. Allen hebben zij een technische achtergrond. Tijdens hun verblijf van 16 dagen zullen zij trachten de volgende projecten uit te voeren:

•     uitbreiding zuurstof- en persluchtnet IC Neonatologie (Academisch Ziekenhuis Sibiu)
•     sanering zuurstofnet (Academisch Ziekenhuis Sibiu)
•     uitbreiding zuurstof- en persluchtnet eerste hulp polikliniek (Kinderziekenhuis Sibiu)

Vanuit Sibiu probeert Arnold ons zo vaak mogelijk op de hoogte te houden…

25 maart

De werkgroep is na een reis van 22 uur aangekomen in Sibiu, Roemenië. Woensdagmiddag om 15.30 vetrokken we uit Alphen. Aan de grenzen geen noemenswaardige problemen ondervonden afgezien van een defecte voorruit van de bus. Maar dat hebben wij vakkundig met tape tijdelijk kunnen repareren.

Om 15.00 uur lokale tijd kwamen wij aan bij het Academisch Ziekenhuis waar inmiddels de vrachtwagen met goederen al was gearriveerd. Met hulp van vele handen was de vrachtwagen zo gelost en onze spullen opgeslagen in het magazijn. De rest van middag en avond doorgebracht met onze Roemeense vrienden en de twee fysiotherapie studenten die momenteel hun eindstage lopen in het Fysio 2 gebouw.

Ons gereedschap is gestolen uit het magazijn! Kunnen eigenlijk niets meer beginnen. Maar een Nederlander laat zich niet zo gauw vangen. Via een lokale aannemer hebben we de gereedschappen geregeld.Laat onverlet dat je raar staat te kijken als je gereedschap niet uit de boxen te voorschijn komt. Met een halve dag vertraging toch aan de gang gegaan. Het is goed weer hier, en dat is al mooi meegenomen.
29 maart

Ons eerste project is klaar en opgeleverd. Op de afdeling prematuren zijn in totaal 8 afnamepunten voor zuurstof en perslucht geplaatst. Tevens 8 stuks op de afdeling obstetrie.

Vandaag zijn de gereedschappen en materialen verplaats naar het Luthers Kinderziekenhuis waar woensdag wordt gestart met het tweede project. Het zuurstof saneringsproject in het Academisch Ziekenhuis hebben wij even geparkeerd.

Voor de 2e maal zijn er zaken uit het magazijn verdwenen. Van de dader(s) geen spoor: iedereen wast zijn handen in onschuld. Woensdag doe wij aangifte bij de politie van de vermissingen. Afgelopen vrijdag constateerde wij al de verdwijning van onze gereedschappen. Daar zijn we erg door gehandicapt. Zonder gereedschap kunnen wij nauwelijks onze projecten tot uitvoering brengen. Alleen de verdwijning van de gereedschappen geeft al een schadepost van circa €3.500. Het motiveert je niet als vrijwilliger, als je zo in de wielen wordt gereden door een paar schurken.

De lijst van vermissingen:

•     diamant boormachine compleet in grijze koffer
•     1 stuks boor 32 mm
•     1 stuks boor 50 mm
•     1 stuks verlengsleutel
•     1 stuks sleutel 24-32
•     1 stuks sleutel 27-32
•     boormachine
•     fabrikant: Hilti
•     type: TE 33
•     2 stuks accu boormachine met oplaadinrichting en extra batterij
•     fabrikant: Hilti
•     doos met buigbox 6-8-10
•     buigijzer 15 mm

kist met divers gereedschap:

•     1 stuks steeksleutel set 12-24 mm
•     2 stuks steeksleutel set 10-13
•     1 set schroevendraaiers 3x kruis en 3x recht
•     2 sets inbussleutels
•     blikschaar
•     ijzerzaag klein model
•     waterpomptang groot model
•     2 stuks Bahco, klein en groot model.
•     beitels
•     bithouder met bitjes torx en kruiskop
•     pijpensnijder 10-22 mm
•     bus met zilvertin
•     set steenboren 4 t/m 10 mm
•     werkschoenen

En dan heb ik het nog niet over de vele beertjes en ander speelgoed voor de kinderen van het ziekenhuis !!

30 maart

De groep technici is alweer een week onderweg. Met gemengde gevoelens kijken wij terug op de eerste week. De reis is voortvarend verlopen en bij aankomst direct de vrachtwagen gelost. Vrijdag was een off-day: al onze gereedschappen waren verdwenen. Wij waren totaal uit het veld geslagen en bijzonder teleurgesteld. Het eerste gevoel was inpakken en wegwezen. Maar een Nederlander laat zich niet snel uit het veld slaan, wij improviseren. En zo werd uit alle hoeken en gaten ons gereedschap aangereikt en konden wij aan de slag.

Dinsdag 29 maart is het project op de te vroeg geborenen opgeleverd. s’Avonds zijn wij op het lokale tv journaal van Sibiu geweest. Maandag constateerde wij opnieuw dat sommige Roemenen hun handen niet thuis kunnen houden. Wederom zijn er spullen uit het afgesloten magazijn verdwenen. Daarom hebben wij alle verdere activiteiten op het academisch ziekenhuis voorlopig gestopt!

Woensdag gestart in het kinderziekenhuis. Wat een verademing zeg. Alleen de wijze van samenwerking is al hartverwarmend. Na het uitpakken van de boxen met de apparatuur zijn wij snel aan de slag gegaan. Op de 2e verdieping zitten de eerste 8 afnamepunten voor zuurstof en perslucht er in gebogen. Morgen, donderdag 31 maart, zetten wij het project voort in de wetenschap dat onze inbreng door velen wordt gewaardeerd.

31 maart

Het is donderdagavond 20.00 uur. Het project in het kinderziekenhuis vordert goed. Als het een beetje meezit dan zijn we vrijdagavond klaar. We overleggen nog met het ziekenhuis of wij de 2 gedoneerde tandartsstoelen zullen plaatsen en aansluiten.

Jan Scheerder is nu alweer voor de derde dag bezig met de defecte Philips Ultra Mark 9 Echograaf. Deze is door de stichting 3 jaar geleden gedoneerd. Veel plezier heeft het ziekenhuis er nog niet aan gehad. De machine is zelfs al een keer terug geweest in Nederland voor reparatie. Telkens, na circa een maand, stopt de echo er mee. Jan doet morgen nog éénmaal een poging om dat ding te herstellen anders houdt het op. Jammer want een echograaf is in het kinderziekenhuis voor de cardioloog een bijzonder goede onderzoeksmethode. Er is door het gebruik van de machine ondanks alle storingen al menig jong leven gered.

Al de hele week zijn we bezig aangifte te doen bij de politie van onze vermissingen. Onze hoop is op morgen gevestigd. De bureaucratie is enorm in Roemenië, maar dat is niets nieuws.

4 april

Onze projecten zijn klaar. Vandaag sluiten wij de meegbrachte tandartsstoelen aan op de persluchtinstallatie. Zo kan het Kinderziekenhuis starten met een kleine tandheelkundige polikliniek.

Vandaag krijgen we bezoek van de Schlumberger Spouses Association. Een stichting bestaande uit Amerikanen die in het buitenland wonen en werken, in dit geval dus Roemenië. Zij willen iets doen voor het Kinderziekenhuis in Sibiu. Zij hebben onze site gevonden op het internet en ons gevraagd te bemiddelen, wat wij natuurlijk graag doen.

De verwachting is morgen dinsdag 5 april alles te kunnen afronden en op woensdag, een dag eerder dan gepland, te vertrekken naar Nederland.

5 april

De werkzaamheden zijn afgerond behoudens het project zuurstof sanering in het Academisch Ziekenhuis. Dinsdag zijn er nog de formele opleveringen en besprekingen over mogelijke projecten in de toekomst..

De werkgroep kijkt terug op een goed resultaat. Jammer dat er ook negatieve zaken hebben plaats gevonden. Een behoorlijke onkostenpost treft de werkgroep, nu de gereedschappen die vermist worden niet terug zijn. Op welke wijze er een oplossing komt, zal pas in Nederland blijken.

De werkgroep dankt vooral Alexandra Bogai en Alina Cozac. Beide hebben op een voortreffelijk wijze de werkgroep bijgestaan bij haar werkzaamheden.

11 april

Wij zijn allemaal weer gezond en wel thuis. Woensdagmorgen 6 april zijn we in alle vroegte vertrokken vanuit Roemenië. In Zuid-Duitsland vervolgens overnacht om donderdag aan het einde van de middag weer thuis aan te komen.

De afgelopen 2 weken kenden vele hoogtepunten maar helaas ook een aantal tegenvallers. Op de eerste plaats ons verdwenen gereedschap: schade is circa €3.500. De dader of daders zijn onbekend. Veel Roemenen halen hun schouders er bij op zo van: “Ja, je bent toch in Roemenië, dan weet je dat dit gebeurt”. Wij zijn teleurgesteld in het management van het ziekenhuis. Dat zij geen enkele interesse of medeleven heeft getoond. Wij hebben het zelf maar moeten uitzoeken. Jammer dat je nog steeds na 15 jaar moet vaststellen dat er aan de mentaliteit maar bar weinig is veranderd. Gelukkig zijn er ook die na het horen van wat ons is overkomen, zich er voor schamen.

Het project op de Prematuren Afdeling hebben wij met geleend gereedschap kunnen uitvoeren. De samenwerking met de artsen en verpleging was goed. Door hun positieve bijdrage hebben wij onze “spirit” weer terug gevonden.

Dinsdag 29 maart was het opnieuw raak: wederom waren er zaken ontvreemd uit het magazijn. Dit keer betrof het werkschoenen, kinderspeelgoed en enige kleding. Het heeft ons doen besluiten alleen het Prematuren Project af te ronden en voorlopig onze activiteiten in het Academisch Ziekenhuis op te schorten.

Woensdag 30 maart, zijn we gestart in het Kinderziekenhuis. Een wereld van verschil in mentaliteit en aanpak! Niets is de medewerkers te veel: waar ze ons konden bijstaan, werd dat gedaan. Als vrijwilliger voelt dat erg goed aan. Met veel plezier en energie hebben wij het project uitgevoerd en zelfs nog meer kunnen doen dan was gepland. Zo is zelfs de tandartsstoel voorzien van de aansluitingen op het persluchtsysteem.

Er zij wel een paar problemen met de Berko Wijchen compressoren. Na onderzoek en overleg met de fabriek in Nederland, is de conclusie dat ze te weinig draaien waardoor er condens in de motor komt. Gevolg een vastloper. Nu is afgesproken dat er drie keer per week wordt afgeblazen om de compressor voldoende te laten draaien zodat condensvorming wordt voorkomen. In Nederland gaan wij overleggen met Berko Wychen over de defecte motor.

Afgelopen maandag is er bezoek geweest van Paula Wilson. Zij is coördinator van de Schlumberger Spouses Association. Zij onderzoekt de mogelijkheden om het Kinderziekenhuis op enigerlei wijze te ondersteunen. Met name denkt zij in eerste instantie aan fysieke ondersteuning in de vorm van helpende handen. Met het management gediscussieërd over de mogelijkheden. Daarna heeft er een rondgang door het ziekenhuis plaats gevonden.

De werkgroep heeft een afsluitend gesprek gevoerd met het management van het Kinderziekenhuis. Het ziekenhuis heeft de projecten van de afgelopen drie jaar op schrift gezet en daarin bevestigd dat zij naar vermogen de installatie zullen onderhouden. Ook is er gesproken over nieuwe ontwikkelingen in bijvoorbeeld het infectie-gebouw elders in de stad en een het uitbreiding van het zuurstof- en persluchtnet in het pediatrie-gebouw. De Stichting Werkgroep Urgenta zal zich in de loop van dit jaar buigen over de mogelijkheden die zij tot haar beschikking heeft.

Al met al, los van de negatieve elementen, kijken we terug op een geslaagde missie. Wij danken eenieder die heeft bijgedragen, in welke vorm dan ook, aan het welslagen van de uitgevoerde projecten. Toch willen wij, zonder anderen tekort te doen, een aantal mensen in het bijzonder bedanken: Alexandra Bogai en Alina Cozac. Zij hebben door hun inzet veel voor de werkgroep betekend. Wij danken hen daar bijzonder hartelijk voor.